Prymas przewodniczył uroczystościom w Okulicach
<html />
Podczas tegorocznego odpustu mieszkańcy Okulic przeżywali uroczysty jubileusz 50-lecia koronacji cudownego obrazu Matki Boskiej Okulickiej. Główna msza jubileuszowa rozpoczęła się o godz. 11.00. Przewodniczył jej Prymas Polski abp Józef Kowalczyk.
Wraz z nim obecni byli ks. bp Andrzej Jeż – ordynariusz diecezji tarnowskiej oraz ks. bp Wiesław Lechowicz - biskup pomocniczy diecezji. Przybyli licznie księża związani z sanktuarium w Okulicach oraz z okolicznych parafii. W uroczystości uczestniczyły tłumy wiernych nie tylko mieszkańców parafii. Przybyły liczne pielgrzymki z całej diecezji tarnowskiej.
Dokładnie 50 lat temu - 9 września 1962 roku o godz. 11 prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński przy udziale biskupa ordynariusza Jerzego Ablewicza włożył na głowę MB Okulickiej korony. Podczas koronacji obecny był również ówczesny biskup wikariusz kapituły krakowskiej Karol Wojtyła, który nieraz podkreślał, że jest wielkim czcicielem Matki Bożej Okulickiej. Jako metropolita krakowski wiele razy dyskretnie przyjeżdżał do Okulic, by polecać tutaj trudne do rozwiązania problemy. I jak sam stwierdzał - był wysłuchiwany. Niedzielna uroczystość sięgała swą wymową do tamtego wydarzenia sprzed 50 laty.
Na przestrzeni tego czasu w historii Sanktuarium zdarzyła się również kradzież. Po włamaniu do kościoła w nocy 14/15 września 1990 r. i kradzieży pierwszych koron, Ojciec Święty Jan Paweł II poświęcił 2 czerwca 1991 w Rzeszowie nowe korony, a ówczesny Ordynariusz ks. bp Józef Życiński rekoronował obraz 14 lipca 1991 r.
W homilii, jaką wygłosił prymas podczas niedzielnego jubileuszu, wiele wątków koncentrowało się wokół Matki Bożej i jej kultu, ale prymas nawiązywał także do zjawisk obecnych w naszym kraju. „Dzisiaj w naszej ojczyźnie, która przechodzi proces wielorakich przemian, do tworzenia nowej świadomości społecznej jakże potrzebna jest nam opieka Matki Najświętszej, abyśmy nie zdegradowali naszej godności ludzkiej. Abyśmy pomogli tym, którzy tej pomocy oczekują we wzrastaniu w człowieczeństwie, we wzrastaniu we własnej godności i godności innych. Aby moc naszego sposobu bycia, któremu dajemy świadectwo poprzez naszą wiarę było mocniejsze od pokus, które dzisiejszy świat nam proponuje i chce nam uświadomić, że przykazania Boże i kościelne to relikt przeszłości. Że dzisiejszy świat jest w stanie stworzyć jakiś nowy dekalog. To nic nowego. Spotykamy się z tym na co dzień i zastanawiamy się, jaki jest cel tych tendencji.” – zastanawiał się podczas homilii prymas.
Obraz, jaki znajduje się w sanktuarium, jest kopią Matki Boskiej Częstochowskiej sprzed jego przemalowania w roku 1430. Najpewniej więc pochodzi z czasów wcześniejszych niż wspomniana data. Nieznany jest jego twórca. Obraz ma wymiary 110x70 cm i jest namalowany temperą na 3 lipowych deskach.
Na stronie www.sanktuariumokulice czytamy, że istnieją dwie wersje podania o cudownym objawieniu Matki Boskiej Okulickiej: „Pierwsza, którą podaje stara okulicka pieśń religijna, pochodząca prawdopodobnie z końca XVIII wieku. Wiąże ona początki Okulickiego Sanktuarium z postacią księcia krakowskiego Bolesława Wstydliwego (Pudyka), któremu miała się ukazać Matka Boża i podać miecz w krytycznym momencie w bitwie z Tatarami.
Druga wersja mówi o Leszku Czarnym, następcy Pudyka. To jemu właśnie miała się objawić Matka Boża. Według opracowań dotyczących tego okresu, Leszek Czarny stoczył zwycięską bitwę z rebeliantami nad Rabą pod Bogucicami.”
Całkiem możliwe, że w tradycyjnym przekazie pomylono bitwę Bolesław Wstydliwego pod Bogucinem z tą, która miała mieć miejsce pod Bogucicami pod dowództwem Leszka Czarnego. W takiej sytuacji objawienie dotyczyłoby jednak Bolesława Wstydliwego i miało miejsce w połowie XIII wieku.
Sam obraz był w Okulicach, w kościołku pod wezwaniem Zwiastowania NMP w dopiero w XVI wieku. Tak więc kult Matki Boskiej w Okulicach znacznie wyprzedził pojawienie się tam słynnego obrazu.
Uroczystości uświetnił chłopięcy chór katedralny z Tarnowa oraz orkiestra z Okulic.
