Kategoria: Region
Opublikowano: 2008-11-14 09:47:53 przez system

Niepołomickie pociągi pancerne

Ogólnopolskie Forum Rozwoju Kolejowych Szlaków Turystycznych, Muzeum Historii Fotografii, Muzeum Armii Krajowej, Muzeum Niepołomickie oraz Towarzystwo im. J. Piłsudskiego zapraszają na wystawę ?Niepołomickie Pociągi Pancerne? organizowaną w ramach Projektu ?Małopolski Pociąg do Historii?.

"Małopolski Pociąg do Historii" jest projektem edukacyjnym, zawierającym elementy rekonstrukcji historycznej, nawiązującej do szlaku pociągów pancernych w Małopolsce i wojnie obronnej 1939 r. Na wysokim poziomie merytorycznym i edukacyjnym realizowany we współpracy z Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Niepołomickim na Zamku Królewskim Niepołomicach, Muzeum AK przypomina o najświetniejszych kartach wojny obronnej 1939 roku i jedynej polskiej broni pancernej dorównującej, a wręcz lepszej od podobnych rozwiązań przeciwnika. Projekt adresowany jest zarówno do miłośników historii oręża polskiego, jak i do szerokiej publiczności, w tym z największych miast Małopolski.

Misją projektu jest:
Upamiętnienie historii 2 Dywizjonu Pociągów Pancernych w Niepołomicach oraz historii Kampanii Wrześniowej 1939 roku toczącej się na szlakach kolejowych.
Budzenie zainteresowania zabytkami techniki kolejowej, ich ochrona i zabezpieczenie dla przyszłych pokoleń.

Generalna wizja Projektu to:
Przygotowanie Historycznego Szlaku Pociągów Pancernych z okazji przypadającej w tym roku 90 rocznicy powstania pierwszych pociągów pancernych w Polsce oraz 80 rocznicy powstania 2.Dywizjonu Pociągów Pancernych w Niepołomicach, w tym akcji informacyjno- promocyjnej dotyczącej historii pociągów pancernych wchodzących w skład 2. Dywizjonu Pociągów Pancernych w okresie międzywojennym (Marszałek, Piłsudczyk, Śmiały, Groźny, Bartosz Głowacki oraz Szkolny Pociąg Pancerny).
Powołanie Kolejowego Parku Wojskowego — Otwarte Muzeum Kolei Wojskowej

Niepołomice były bazą II Dywizjonu Pociągów Pancernych Niepołomice w okresie II Rzeczypospolitej były bazą II Dywizjonu Pociągów Pancernych. Ta rzadka, dziś już nieużywana a nawet egzotyczna broń — w realiach wojny obronnej 1939 roku okazała się nadspodziewanie skuteczną — faktycznie jedyną odmianą polskiej broni pancernej, która w wyrazisty (choć lokalny) sposób wpłynęła na przebieg walk. Pociągi pancerne dysponowały potężną siłę ognia, stosunkowo mocnym opancerzeniem i potencjałem technicznym, pozwalającym na szybką naprawę torowisk, a co za tym idzie, mobilność. Załogi pociągów pancernych, jako zaawansowanej broni technicznej, charakteryzowały się wysoką kulturą techniczną; posiadały swoisty etos (jako wywodzące się często z rodzin kolejarskich), stanowiły, podobnie jak personel lotnictwa, marynarki wojennej czy wojsk samochodowych — elitę modernizującej się armii. Taki właśnie przekrój, zwłaszcza kadry oficerskiej i podoficerskiej, wpływał na poziom życia garnizonowego przedwojennych Niepołomic.
Polska była jednym z niewielu krajów, które utrzymywały znaczną ilość nowoczesnych pociągów pancernych. Wynikało to wprost z pozytywnych doświadczeń wojny manewrowej; zarówno polsko-ukraińskiej (1919 r.) jak i polsko-bolszewickiej (1920 r.) a także powstań śląskich. Pośrednio — wynikało to z doświadczeń austro-węgierskich i rosyjskich z czasów I wojny światowej; w wojskach tych służyli pod obcymi rozkazami Polacy.
Militarna służba kolei sięga wojny secesyjnej i Powstania Styczniowego; następnie Wojny francusko — pruskiej i wojny burskiej. Odegrały znaczną rolę nawet w końcowej fazie II wojny światowej, używane przez Związek Sowiecki i Niemcy. Po wojnie, w początkowym okresie PRL pociągi pancerne służyły do ochrony tras kolejowych, m.in. w czasie walk z oddziałami UPA. Bezpośredni związek historii pociągów pancernych z historia Niepołomic oraz fakt "niezagospodarowanej pamięci" — braku jakichkolwiek czytelnych śladów w mieście i brak w Polsce miejsca ukazującego militarna przeszłość kolei (ze szczególnym uwzględnieniem polskich pociągów pancernych) — upoważnia do rozważań nad powstaniem placówki ekspozycyjno-muzealnej właśnie na terenie Niepołomic.

Wernisaż wystawy odbędzie się we wtorek 25 listopada (Dzień Kolejarza) o godz.17.00 w siedzibie Muzeum Historii Fotografii w Krakowie przy ul. Józefitów 16. W programie: wystąpienia okolicznościowe, otwarcie wystawy.